"Je komt alleen maar voor een handtekening zeker? Nou dat mag best hoor. Maar heel even, want het is hier stressy."

Ze haalt een foto tevoorschijn van haar lachende gezicht in betere dagen.

"Wat zal ik erop zetten?"

"Eh... Voor... Voor Jogchem. Met 'g' en 'ch'."

"Wat apart. Nou, alsjeblieft Jochgem met ch en een g."

Hinnikend geeft ze me de foto met daarop haar onleesbare naam. Zal vragen wat er staat? Beter van niet. Nog even kijk ik naar de regisseur die een zwabber in de handen van de stageaire drukt en de hagedisman die triomfantelijk een straaltje bloed uit een grote teen laat spuiten.

Laat ik maar wakker worden en de rest van de nacht t.v. kijken. Een mooie droom zit er toch niet meer in.