elke keer weer schrik ik als ik in de spiegel kijk, ik zie iemand maar herken mezelf niet. ik verwar mezelf met vragen als wie ben ik, net als jij en ook blijf ik me maar verwonderen over het feit dat ik er ben want; wat is het nut? de toegevoegde waarde, wie zit er nou op mij te wachten? ik kijk in de spiegel en zie een ernstig beschadigd meisje die zonder ook maar een splintertje zelfvertrouwen en/of eigenwaarde ontzettend angstig in de wereld staat. bang voor mensen, alle confrontaties uit de weg gaand want ik ben niet weerbaar, ik kan mezelf niet eens aan. accepteer de situatie *humpfff* makkelijk gezegd, leer er maar mee omgaan, maar genezen zul je nooit *lekker dan* strakjes ga ik in therapie ''aan en met mezelf werken'' waarom ben ik ik? waarom ben ik niet anders? waarom lukt het mij niet om te leven? soms doet leren pijn weet je, en soms heb ik er gewoon geen zin meer in...
www.thijsverbeek.nl/index5.html
|
|