Zoals sommigen voorbestemd zijn om een groot leider, kunstenaar of geliefde te worden, zo lijk ik Ik voorbestemd voor een reeks onsamenhangende gebeurtenissen.

Mocht mijn leven toch een doel hebben, dan is het slechts als figurant in de schitterende levens van anderen. Ik passeer in de achtergrond, als beeldvulling. Met een beetje geluk ben ik degene die de hoofdpersoon voor de voeten loopt, waardoor hij de trein mist en in contact raakt met die verdwaalde Franse toeriste, die zijn ware liefde blijkt te zijn.

Of wellicht, als ik mezelf niet overschat, ben ik ieders troost, wanneer ze me zien en denken: het kan altijd erger. Zou dat mijn rol zijn? Ik, het ijkpunt? Daar kan ik wel in opgaan. "Zie mij en verheug u, want bij u valt het alleszins mee. Geen zorgen. De bodem is hier. U houdt het nog wel even droog. Graag gedaan hoor. En ik? Ik zit hier. Ja ziet u..."

O ze zijn alweer weg.

(^¿^) een echo uit het verleden,
even zwijmelen naar toen.LOESJE WEET WAT ZE WIL 
UW LOT LIGT REEDS VAST 
een beetje truttig Emilia beetje truttige naam.Voorbestemd voor Weltvolk  ben ik zeker NIET !!!deze gaat wel heel diep.