Het is maar wat je communicatie noemt. Mensen willen graag over zichzelf praten, maar niet luisteren naar een ander. Als iemand vraagt hoe het met je gaat, wordt toch verwacht dat je een vrolijk masker op zet? En met wie zou jij zelf willen communiceren? Toch vooral met iemand die oprecht geïnteresseerd lijkt in jou? Uiteindelijk komt het neer op het hebben van een netwerk van mensen die JOU wat te bieden hebben. In tweede instantie komt meestal pas aan bod wat jij denkt dat je te bieden hebt. Dat gaat veel verder dan je denkt, communicatie is niet neutraal, er zit puur eigenbelang achter. De meesten vormen zich een beeld van wat voor soort mensen ze leuk vinden. En sommigen spelen daar genadeloos op in. Laten jou zien wat ze denken dat bij jou in de smaak valt, maar je krijgt nooit het achterste van hun tong te zien. De meeste mensen willen toch ergens bij horen? Meten zich een zorgvuldig uitgewerkt image aan? Dan kan communicatie toch nooit anders dan oppervlakkig blijven?
|
|
