Afwikkeling blijkt ontwikkeling.
Even dacht ik de klos te zijn. Ben maar gaan haspelen met het garen dat ik had en bij het afwikkelen werd ik lichter. Eenvoud is beter behapbaar en zo kwam het plezier weer in beeld. Zolang ik mij niet vergelijk met andere klossen en kluwen, kan ik mijn draad weer oppakken. Nu probeer ik met het laatste draad een sierlijk touw te puniken, om te gebruiken als veiligheidslijn, zodat ik mijn stoelendans straks kan afwisselen met mooie bewegingen in vrije ruimte.
|
|