| met me, nu. op donderdag had ik opeens het gevoel dat ik nu op het punt ben waar de golf terugrolt en was ik opeens voor het eerst sinds augustus weer echt gelukkig. zaterdag was moeilijk (toen werd mijn tante begraven). het is een heel lang verhaal, van zaterdag, met veel indrukken, ik ga het nog eens ergens opschrijven, maar nu moet ik even alleen de beelden hebben. het komt er op neer dat ik opeens heel erg besefte dat ik leef, zonder mijn gedachten op ook maar iets anders, zonder gevoelens daarbij; ik besefte alleen maar dat ik leef. het was een zware week en ik ben nu dan ook doodmoe, maar ik leef en het gaat best goed met mij.
|
|
