| De grote opluchting, wanneer het water vanzelf uit het oor liep, na het scheefhouden van het hoofd. Gelukkig niet verstopt! OWEE als de verstopping bleef. Ik herinner me het bezoek aan de dokter (ik moet een jaar of 8 geweest zijn), die een wit emaille niervormig schaaltje met blauwe rand, gevuld met lauw water in je hand gaf, met de opdracht om het zelf tegen je nek te drukken onder het verstopte oor. Hijzelf spoot met een verchroomd pompje, waaraan een latex slangetje was bevestigd met aan de andere zijde een verchroomd doorboorde verzwaring die in het water werd gelegd, met krachtige slagen de prop uit de gehoorgang. Een oorverdovend geraas tijdens het pompen ging over in het horen van de hoogste frequenties ooit tot dan toe waargenomen. Erger was het wanneer het water in het oor al voor een gedeelte verdampt as en de prop hard was geworden. In dat geval raadde de arts aan om eerst wat ''zoete olie'' in het oor te druppelen, gedurende enkele dagen voor de reinigingsbeurt. de prop zou dan alsnog gemakkelijk los komen. Het bezoek aan de dokter heb ik later kunnen voorkomen door zelf met behulp van een met lauw water gevulde dubro fles het oor uit te spuiten. Hoewel ik in mijn leven deze operatie slechts enkele malen heb hoeven uitvoeren, geeft het me een trots gevoel dat ik het onderhoud van een zo'n belangrijk zintuig zelf heb kunnen uitvoeren.
|
|
