uit.... sinds dinsdag 7 uur ofzo, misschien eerder, ik houd het niet meer bij eerlijk gezegd, weet het eigenlijk ook niet. Weet wel dat we tot 10 voor 8 aan de telefoon hebben gezeten (ja, kon het niet persoonlijk doen, woon ongeveer 200 km. verderop en ik kon niet even vlug heen en weer met de trein) en dat we daarna nog tot een uur of 11 op msn hebben gezeten en hebben gesmst. *zucht* Ik voel me k*t. Hij was echt het perfecte vriendje, waarom voel ik dan niks meer voor hem? Ja, ik voel wel wat, maar niet genoeg meer om een relatie mee te houden. En nu voel ik me zo schuldig en k*t en kl*te en wou ik dat ik bij hem kon zijn om hem te troosten of dat ik iets anders kon doen, dat ik mijn gevoelens kon veranderen of dat ik hem niet zo kwetste of dat hij me kon haten of dat ik hem kon haten of wat dan ook! #@$^%#W%&^$&$%& Dit is echt de moeilijkste keer geweest voor mij om het uit te maken...Waarom is hij dan ook zo perfect en waarom voel ik dan ook bijna niks meer voor hem in de zin van, nou ja, je weet wel welke zin. Nu heb ik vooral medelijden met hem en schuldgevoel en zorgen om hem... Hellup! Nee, geen hellup, ik weet wel dat dit ook weer over gaat en dat hij het op dit moment waarschijnlijk moeilijker heeft dan ik en bovendien is er toch niks wat iemand voor me kan doen en niks wat ik kan doen. Ik moet gewoon 'iets' doen, ik weet alleen niet wat. Ik wil hem niet kwijt als 'gewone' vriend, maar ja, dat wou ik niet bij al mijn exen. Maar hij, hij is toch wel anders, hij was (en is) perfect... misschien dat ik dat over een paar maanden anders zie...Mijn hoofd zit vol met gedachtes en gevoelens en twijfels en zorgen en nog veel meer. ik denk dat ik gek word van mezelf en de liefde. En hoe het nu met #2 zit? Nou, daar wacht ik maar even mee... ik ben erg geschrokken van de pijn en het verdriet wat ik #1 heb aangedaan... ik heb nog nooit iemand zo erg horen huilen en toch zo lief horen zijn 'ik weet het wel, jij kunt er ook niks aan doen, kun je echt niet je gevoelens veranderen? nee natuurlijk kun je dat niet, sorry, je hoeft je ook helemaal niet schuldig te voelen, ik verwijt je niks, je kunt er ook niks aan doen.' K*T!!! ik krijg nu gewoon ook echt tranen in mijn ogen... het is echt zo'n lieverd, waarom kan ik nou niet zorgen dat ik weer van hem houd op die manier, dat ik weer verliefd op hem ben?!!! waarom is hij nou zo lief?! waarom waarom waarom?! volgens mij kom ik nu heel dramatisch over, sorry. Ik moest gewoon even mijn gedachtes opschrijven. misschien doe ik dat voortaan maar in een boekje in plaats van hier op het net.
|
|